Nizghurova Anastasiia

Nizghurova Anastasiia, kobieta o oczach koloru jesiennych liści, nosiła na barkach ciężar, który nie był widoczny dla wszystkich. Jej smukła sylwetka, choć delikatna, skrywała niezwykłą siłę woli, hartowaną przez lata trudności. Każdego ranka, gdy słońce wschodziło nad miastem, Anastasiia Nizghurova podejmowała walkę o spłatę długu, który ciążył na jej rodzinie niczym przekleństwo, ale i zobowiązanie, którego nie mogła zignorować. Jej dłonie, choć drobne, były naznaczone pracą, a uśmiech, rzadki i subtelny, zdradzał nutę melancholii.