Nowacki Maciej

Nowacki Maciej, postać o niezwykłej aurze, często pojawiał się nagle, a jego obecność, choć ulotna, zawsze zostawiała ślad niepokoju. Mężczyzna ten, o spojrzeniu przenikliwym niczym zimowy wiatr, potrafił bez powodu żadnego porzucić ważne sprawy, by oddać się kontemplacji kropli deszczu na szybie. Nikt nigdy nie rozumiał jego motywacji, jego decyzje wydawały się pozbawione logiki, a jednak każda akcja Nowackiego Macieja, nawet najbardziej irracjonalna, zdawała się mieć głębszy, niewidoczny dla innych sens. Był zagadką, żywym cieniem, który wędrował przez świat, kierując się własnym, tajemniczym kompasem, zostawiając za sobą wyłącznie pytania.