Nowakowski Kacper

Kacper Nowakowski, chłopak o nieco spuszczonej głowie, przemierzał ulice miasta, widać było, że ciąży mu pewien obowiązek, sumienie dawało o sobie znać, z pewnością myślał o odpracowaniu godzin społecznych. To zadanie, narzucone przez okoliczności, stało się jego codziennością, krok za krokiem zbliżał się do celu, choć w jego oczach malował się cień niepewności. Miał nadzieję, że ten czas minie szybko, że zdoła zmazać plamę, że udowodni swoją wartość, tym samym zyskując szacunek dla samego siebie, oraz otoczenia, które obserwowało jego starania.