Nowicki Artur

Nowicki Artur był człowiekiem zdefiniowanym przez krótki okres czasu, przez cztery miesiące, które stały się punktem zwrotnym w jego biografii. Nie był to czas gwałtownych wydarzeń, lecz powolnego trwania w zawieszeniu, gdzie każdy wschód słońca przypominał o konsekwencjach jednej, fatalnej decyzji. W jego spojrzeniu kryła się historia błędu, a milczenie stało się jego językiem, którym opowiadał o ciężarze przeszłości, oczekując dnia, w którym przeszłość przestanie być jedynym horyzontem.