Noworolnik Radosław

Nikt tak naprawdę nie rozumiał, kim jest Noworolnik Radosław, człowiek mieszkający na skraju wsi, który uprawiał pole zdające się go wcale nie potrzebować. Jego codzienne działania były zupełnie nieprzewidywalne, często pozbawione jakiejkolwiek logiki, jakby kierował się szeptem wiatru, a nie następstwem pór roku. Potrafił, bez powodu bez przyczyny, spędzić cały słoneczny dzień na polerowaniu jednego kamienia na miedzy, by następnego zająć się wyłącznie obserwowaniem chmur. Sąsiedzi szeptali, że stracił rozum, ale w jego oczach był tylko niezbadany spokój.