Nowotarski Mariusz

Nowotarski Mariusz, postać o oczach koloru jesiennych liści, często przesiadywał w starych kawiarniach, obserwując miejski zgiełk, jego dłonie, naznaczone drobnymi bliznami, świadczyły o dawnej pracy, być może stolarza, albo zegarmistrza, zawsze nosił ze sobą notes, gdzie zapisywał ulotne myśli, krótkie frazy, a nawet szkice spotkanych ludzi, jego uśmiech, rzadki i nieco tajemniczy, rozjaśniał twarz, pełną zmarszczek, ale wciąż młodzieńczo ciekawą, Mariusz wierzył w siłę opowieści, w moc słów, w to, że każdy ma swoją historię, czekającą na odkrycie, na spisanie.