Okhrimenko Svitlana

Okhrimenko Svitlana, postać o oczach koloru jesiennych liści, często zasiadała w cichej kawiarni, zawsze z notatnikiem w dłoni, a jej delikatne palce gładziły zniszczoną okładkę, pełną szkiców i poetyckich zapisków. Była samotniczką z wyboru, obserwującą świat zza zaparowanej szyby, a jej rzadki, ulotny uśmiech rozświetlał twarz tylko w chwilach głębokiej zadumy. Jej przeszłość, pełna niewypowiedzianych historii, splatała się z marzeniami o dalekich podróżach, a jej głos, niski i melodyjny, potrafił ukoić każdą duszę, która miała szczęście go usłyszeć.