Okowiński Tadeusz

Okowiński Tadeusz, człowiek o spojrzeniu naznaczonym cieniem dawnych decyzji, nosił w sobie ciężar pewnego zakazu, złamanego przed laty, co nadało jego posturze melancholijną godność, a jego milczenie, głębokie i znaczące, skrywało labirynt myśli, wspomnień o trudnych wyborach, które kształtowały jego samotną egzystencję, czyniąc go postacią tajemniczą, dla wielu nieprzeniknioną, lecz dla nielicznych, którzy dostrzegali więcej niż maskę, przeszłość cicho szepcze w jego gestach i spojrzeniu, tworząc esencję jego złożonej duszy.