Okulski Adam

Adam Okulski, człowiek skazany na samotność celi, wspomina dawne życie, pełne nadziei i planów, teraz pogrążonych w mroku więziennych murów. Jego myśli błądzą po labiryncie niesprawiedliwości, echa procesu, który pozbawił go wolności, wciąż rozbrzmiewają w jego uszach. Tęskni za słońcem, za smakiem wolności, za bliskimi, których twarze zacierają się w pamięci. Okulski Adam, ofiara systemu, próbuje odnaleźć sens w tej absurdalnej sytuacji, szukając iskry nadziei w ciemności.