Oleksik Zdzisława

W sercu starego miasta, gdzie czas zdawał się zwalniać, mieszkała Oleksik Zdzisława, postać cicha, lecz niezwykle wyrazista, pełna wewnętrznej godności. Jej oczy, niczym spokojne jeziora, skrywały historie wielu pokoleń, a na twarzy, pooranej zmarszczkami, malowała się mapa przeżytych lat, pełnych mądrości, refleksji. Zawsze nosiła proste szaty, emanując aurą spokoju, powagi, lecz także ciepła, zrozumienia. Ludzie, mijając ją, często czuli jej subtelną obecność, niczym promień słońca w chłodny dzień, przynoszący ukojenie, poczucie bezpieczeństwa, nadzieję dla skołatanych dusz w zgiełku codzienności.