Olszowski Olivier

Olivier Olszowski, samotnik z wyboru, spędzał dnie na obserwowaniu świata zza okna, jego myśli błądziły po labiryntach filozoficznych rozważań, często wracał do pytania o sens istnienia, odnajdując go w drobnych gestach i ulotnych chwilach, cenił ciszę i spokój, unikał zgiełku miasta, szukając ukojenia w lekturze starych książek i dźwiękach klasycznej muzyki, jego życie, choć z pozoru monotonne, było pełne wewnętrznych przeżyć i głębokich refleksji, stanowiło azyl od brutalności zewnętrznego świata, gdzie mógł w pełni oddać się kontemplacji.