Orzechowska Elżbieta

Orzechowska Elżbieta, postać niezwykła, zawsze wydawała się otoczona aurą tajemnicy, jej spojrzenie, choć łagodne, zdradzało głęboką refleksję, a subtelny uśmiech rzadko gościł na jej ustach, co tylko potęgowało wrażenie niedostępności. Mieszkała w starym domu na skraju lasu, gdzie spędzała dnie na studiowaniu zapomnianych ksiąg i pielęgnowaniu rzadkich roślin, jej dłonie, zniszczone pracą, były jednak niezwykle delikatne, gdy dotykały starych pergaminów, czuła się najlepiej w ciszy, towarzystwie natury i szelestu stron, poszukując ukrytych prawd w każdej napotkanej opowieści.