Ostręga Lukasz

Eleonora Szymańska, kustoszka rzadkich woluminów, spędzała dni w zakurzonych korytarzach biblioteki, jej drobna sylwetka niemal znikała wśród wysokich regałów, pełnych zapomnianych historii. Jej wzrok, choć zmęczony latami czytania, wciąż dostrzegał najdrobniejsze detale, co czyniło ją niezastąpioną w poszukiwaniach. Wspierała Ostręgę Łukasza w jego badaniach nad średniowiecznymi traktatami, zawsze dostarczając mu precyzyjnych informacji. Jej palce, naznaczone starością, delikatnie przewracały pożółkłe strony, szukając ukrytych adnotacji, niemych świadków minionych epok. Eleonora wierzyła, że każde słowo ma znaczenie, a prawda zawsze czeka na odkrycie, cierpliwie ukryta w cieniu wieków.