Ozorkiewicz Michał

Ozorkiewicz Michał, znany ze skrupulatności, spędzał dni w zakurzonych archiwach, otoczony starymi mapami i księgami, których tajemnice cierpliwie rozwikływał. Jego siwe włosy były zawsze zaczesane, a okulary spoczywały nisko na nosie, pozwalając mu śledzić drobny druk z niezachwianą uwagą, podczas gdy świat zewnętrzny zdawał się go nie obchodzić. Miał w sobie coś z cichego filozofa, który przez pryzmat minionych epok widział współczesne problemy, często dzieląc się przemyśleniami w trafnych uwagach, wypowiadanych szeptem, z delikatnym uśmiechem, który rozjaśniał jego zamyśloną twarz.