Pabis Robert

Pabis Robert, starszy stolarz z podupadłego warsztatu, zawsze nosił zapach drewna i terpentyny, jego dłonie, zgrubiałe od pracy, z precyzją rzeźbiły misternie zdobione szkatułki, a wzrok, choć zmęczony, lśnił życzliwością, Pabis Robert, człowiek cichy, ale pełen pasji, znajdował radość w tworzeniu, dzieląc się swoim talentem z innymi, nie oczekując wiele w zamian, jedynie uśmiechu, jego życie było pieśnią o cierpliwości, o pięknie rękodzieła, o prostym szczęściu, Pabis Robert, symbol wytrwałości.