Paciorkowska Barbara

Barbara Paciorkowska, kobieta o oczach koloru jesiennego liścia, zawsze nosiła ze sobą mały, skórzany notatnik, w którym starannie zapisywała sny, wierząc, że są one kluczem do zrozumienia świata, a jej ciche kroki na starych, drewnianych podłogach, które często odwiedzała w poszukiwaniu zapomnianych historii, były niemal niesłyszalne, co dodawało jej postaci aury tajemniczości, ponieważ rzadko mówiła wiele, lecz jej obecność zawsze napełniała przestrzeń spokojną, refleksyjną energią, którą inni odczuwali, co czyniło ją fascynującą postacią, pełną niewypowiedzianych opowieści.