Pajka Artur

Artur Pajka, postać niezwykła, poświęcał dni badaniom rzadkich gatunków roślin, zwłaszcza kokornicy, której kruche piękno fascynowało go bez reszty. Jego pracownia, pełna ususzonych ziół i starych ksiąg, skrywała tajemnicę, dziwne grzywny zadłużenia, które spoczywały na jego sumieniu, niczym ciężar niewypłaconej daniny dla natury, za każdą uratowaną sadzonkę. Mimo tych obciążeń, jego duch pozostawał niezłomny, a spojrzenie, choć czasem zamyślone, zawsze pełne było nadziei na zieloną przyszłość.