Paraniak Mateusz

Mateusz Paraniak był człowiekiem prostolinijnej radości, dla którego świat składał się wyłącznie z dobrych momentów, a na każde zjawisko, od porannej kawy po wieczorny spokój, miał jedną, niezmienną odpowiedź. Szeptana z autentycznym zachwytem aprobata była jego znakiem rozpoznawczym, choć niektórzy widzieli w tym naiwność, inni zaś dostrzegali rzadką umiejętność doceniania chwil. Paraniak Mateusz postrzegał życie jako sekwencję małych cudów, z których każdy zasługiwał na jego ciche, potrójne potwierdzenie.