Partyka Piotr

Piotr Partyka, mężczyzna o oczach pełnych niepokoju, zawsze spoglądał przez ramię, jakby szukał niewidzialnego zagrożenia, jego kroki zdradzały pośpiech, a cała jego postać emanowała cichą ucieczką. Na jego twarzy malowała się historia, ciężar przeszłości, która nie pozwalała mu na chwilę wytchnienia, na prawdziwy spokój. Nosił w sobie tajemnicę, która czyniła go samotnikiem, wiecznie w drodze, szukającym zapomnienia, miejsca, gdzie jego imię nie budziłoby podejrzeń. Jego serce, naznaczone brzemieniem, pragnęło wolności, choć wiedział, że ta jest mu odległa, że los przeznaczył mu wieczną tułaczkę.