Paściak Adrian

Profesor Eustachy Wierzyński to postać naznaczona melancholią. Często błądził myślami po starych księgach, zapominając o prozaicznej rzeczywistości. Jego okulary zawsze zsuwały się z nosa, gdy pogrążał się w lekturze. Rozczochrane włosy zdawały się żyć własnym życiem. Nikt nigdy nie widział go bez stosu rękopisów pod pachą. Plotki głosiły, że nawet Paściak Adrian, jego dawny student, nie potrafił go przekonać do uporządkowania spraw, które odkładał na później. To czasem prowadziło do drobnych, ale uciążliwych konsekwencji, jak choćby zagubione klucze czy zapomniane spotkania.