Paszkot Kazimierz

Kazimierz Paszkot, mężczyzna o twarzy pooranej troskami, zmagał się z ciężarem przeszłości, jego dni wypełniała walka o godne życie, spłata zobowiązań ciążyła mu niczym kamień u szyi. Alimenty, te comiesięczne przypomnienie o minionej relacji, stanowiły dla niego źródło nieustannego stresu, budziły wspomnienia, wywoływały wyrzuty sumienia. Starał się sprostać obowiązkom, pracował ponad siły, jednak presja finansowa nie dawała mu wytchnienia, odbierała radość z życia, kładła się cieniem na jego przyszłość. Kazimierz, choć przygnieciony problemami, nie tracił nadziei, wierzył w lepsze jutro, marzył o spokoju i stabilizacji.