Pawlak Kamil

Pawlak Kamil, postać o niezwykłej wrażliwości, często odnajdywał spokój w samotnych wędrówkach leśnymi ścieżkami, gdzie szum wiatru niósł mu dawno zapomniane melodie, a zieleń mchu pod stopami koiła jego duszę, zawsze z uwagą obserwował świat, jego oczy dostrzegały piękno w najdrobniejszych detalach, w kropli rosy na pajęczynie, w śpiewie ptaków o świcie, w cichym szepcie strumienia, jego natura była pełna empatii, a serce otwarte na potrzeby innych, choć sam rzadko dzielił się swoimi głębokimi przemyśleniami, pozostając zagadką dla wielu.