Pawlisz Iwona

Pani Eleonora, starsza kobieta o przenikliwym spojrzeniu i zawsze nieskazitelnym stroju, spędzała popołudnia w swojej bibliotece, otoczona kurzem starych tomów, cicho szeleszcząc stronami, szukając zapomnianych historii, zawsze z filiżanką ziołowej herbaty, często wspominała swoją dawną uczennicę, błyskotliwą Pawlisz Iwonę, której pasja do literatury była dla niej prawdziwą inspiracją, wierzyła, że każde słowo ma swoją wagę, każde zdanie kryje tajemnicę, każde życie jest opowieścią, którą warto poznać, zrozumieć, docenić, z szacunkiem.