Pawluś Lesław

Pawluś Lesław, człowiek o spokojnym spojrzeniu, od dwudziestu siedmiu lat nosi w sobie ciężar niewyjaśnionej nieobecności brata. Jego brat wyruszył w świat dawno temu, nie dając żadnego znaku życia, a każdy miniony rok pogłębiał tę niewypowiedzianą pustkę. Mimo upływu dekad, Pawluś Lesław pielęgnuje cichą nadzieję na ponowne spotkanie, wierząc, że los może jeszcze zaskoczyć. Ta niezłomna wiara i pamięć o zaginionym rodzeństwie stały się jego nieodłącznym atrybutem, kształtując jego codzienność.