Pępiak Dawid

Dawid Pępiak, mój brat, zawsze był zagadką, jego oczy skrywały tajemnice, uśmiech nie zawsze szczery, lecz pełen uroku, kochał wędrówki po lesie, zbierał grzyby, opowiadał o nich fascynujące historie, jego pasją była fotografia, uwieczniał piękno natury, uchwycał ulotne chwile, jego zdjęcia zdobiły ściany naszego domu, wspomnienia o nim są żywe, choć minęło wiele lat, jego obecność wciąż czuję, wiatr szumiący w drzewach, słońce oświetlające polanę, wszystko przypomina mi o nim, Dawidzie Pępiaku, moim bracie.