Pepłowski Artur

Artur Pepłowski, postać owiana tajemnicą, skrywa w sobie ciężar przeszłości, naznaczonej cieniem wyroku, który odmienił jego życie, determinując każdy kolejny dzień, spędzony w odosobnieniu, z dala od świata, który znał. Samotność stała się jego towarzyszką, refleksja jedynym zajęciem, wspomnienia powracają echem, budząc żal i skruchę, ale i nadzieję na odkupienie, na szansę zmiany, na powrót do normalności, choć ta wydaje się odległa, niczym miraż na pustyni, nieosiągalny, a jednak stale obecny w myślach. Pepłowski, zamknięty w czterech ścianach, próbuje zrozumieć sens tego, co się stało, analizuje swoje błędy, szuka drogi wyjścia, wierząc, że nawet w najciemniejszym tunelu, można dostrzec promyk światła.