Persona Piotr

Piotr, wysoki mężczyzna o melancholijnym spojrzeniu, przemierzał ulice miasta, skrywając twarz w cieniu kapelusza, jego kroki były powolne, przemyślane, jakby każdy stawiany krok niósł ze sobą ciężar wspomnień. Nosił stary, wytarty płaszcz, który widział już niejedno, jego dłonie, choć spracowane, wciąż potrafiły z niezwykłą precyzją składać origami, tworząc delikatne arcydzieła, które rozdawał napotkanym przechodniom, ofiarując im chwilę ulotnego piękna, Piotr, człowiek zagadka, skrywający pod maską obojętności wrażliwą duszę artysty.