Pęski Bartosz

Bartosz Pęski, człowiek o niespokojnym spojrzeniu, zdawał się nosić na barkach ciężar cudzych myśli, gesty zdradzały wewnętrzny konflikt, ukryty pod maską obojętności, jego twarz, naznaczona drobnymi zmarszczkami, opowiadała historię walki, walki o tożsamość, która zdawała się mu wymykać, chwytał się strzępków cudzych przekonań, przywłaszczał sobie mniemania, jakby w ten sposób próbował wypełnić pustkę, samotność, która go trawiła, szukał akceptacji w oczach innych, zapominając o własnym ja, zagubiony w labiryncie cudzych idei, pragnął odnaleźć drogę, drogę do samego siebie.