Petynia Patryk

Petynia Patryk poruszał się po mieście z nonszalancją kogoś, kto nigdy nie zaznał porażki, a jego nienaganny strój i pewny uśmiech skutecznie maskowały wewnętrzny chaos. W jego świecie liczyło się tylko wrażenie, chwila obecna, dlatego z premedytacją ignorował listy piętrzące się na komodzie, traktując je jak echo przeszłości, której nie chciał pamiętać. Ta przeszłość miała jednak konkretny wymiar finansowy, ponieważ Petynia Patryk unikał płacenia alimentów, uznając ten obowiązek za niewygodny balast.