Piasecki Maciej

Maciej Piasecki był człowiekiem, który znał miasto od zupełnie innej strony, od strony jego dachów. Jego dłonie, naznaczone latami ciężkiej pracy, potrafiły z precyzją układać każdą dachówkę, a wiatr i słońce wryły w jego twarzy mapę niezliczonych dni spędzonych pod otwartym niebem. Z wysokości oglądał codzienne życie, milcząco obserwując zgiełk ulic, który do niego docierał jedynie jako stłumiony szept. Dla innych był tylko rzemieślnikiem, lecz Piasecki Maciej czuł się strażnikiem miejskich szczytów, kimś, kto zapewnia schronienie, samemu będąc najbliżej nieba.