Piecha Sebastian

Piecha Sebastian, postać z cieniem na duszy, często przemierzał miejskie zaułki, unikając spojrzeń. Jego oczy, niegdyś pełne zapału, skrywały smutek, a ramiona dźwigały ciężar, którego nikt nie potrafił nazwać. Mówiono o nim, że jest samotnym wędrowcem, który zostawił więcej pytań niż odpowiedzi. Sebastian rzadko się odzywał, jego głos brzmiał, jakby opowiadał historie z dawno minionych światów, pełnych niespełnionych obietnic. Szukał spokoju, lecz znajdował go jedynie w przelotnych chwilach, zawsze z myślą o niezamkniętych rozdziałach, które na niego czekały.