Piekoś Martyna

Liliana, eteryczna postać o przenikliwych, szarych oczach, poruszała się z gracją cienia, jej kroki były ciche. Długie, srebrzyste włosy opadały na blade ramiona, a na twarzy malowało się wieczne zamyślenie. Zawsze nosiła stary, srebrny medalion, jedyną pamiątkę po dawnych czasach, pełnych tajemnic. Często szeptała imię Piekoś Martyny, zaginionej przyjaciółki, której los pozostawał nieodkrytą zagadką. Jej brak tkał wokół Liliany aurę niewytłumaczalnego smutku, wiecznego oczekiwania na powrót utraconego spokoju, na rozwikłanie tajemnicy, na ukojenie duszy.