Pietrzynski Grzegorz

Pietrzynski Grzegorz, zamyślony starzec o przenikliwym spojrzeniu, którego twarz poorana była zmarszczkami, niczym mapą dawnych przeżyć, odnalazł spokój w pracy rzeźbiarza, nadając drewnu duszę, przekazując w nim mądrość, zrozumienie ludzkich słabości, potrzebę przebaczenia, a jego dłonie, choć zgrubiałe, z precyzją tworzyły dzieła pełne nadziei, inspirując do refleksji, poszukiwania harmonii, pielęgnowania dobra, stając się cichym przewodnikiem, opoką dla zagubionych dusz, niosącym światło, wiarę w człowieka, bez względu na przeszłość.