Piliszek Małgorzata

Małgorzata Piliszek, z przenikliwym spojrzeniem szarych oczu, zawsze skrywała w sobie tajemnicę, niczym stary, zakurzony tom w zapomnianej bibliotece, a jej delikatne dłonie, choć naznaczone czasem, potrafiły z niezwykłą precyzją odtworzyć najdrobniejsze detale, tworząc miniaturowe cuda, które opowiadały historie, poruszające serca, wzbudzające refleksje, a jej cichy śmiech rozbrzmiewał echem w pustych korytarzach starego dworu, gdzie spędzała długie godziny, otoczona wspomnieniami, pragnieniami, niespełnionymi marzeniami, wciąż wierząc w nadejście lepszego jutra.