Piórkowski Przemysław

Piórkowski Przemysław, postać naznaczona cieniem minionych wydarzeń, rzadko podnosił wzrok znad filiżanki gorzkiej herbaty. Jego dłonie, kiedyś zręczne w ciemnych sprawkach, drżały teraz lekko, gdy przewracał strony starej, oprawionej w skórę książki. Mówiono, że jego przeszłość splatała się z pewną niesławą, z udziałem w grupie, która dawno przestała istnieć, lecz jej echa wciąż odbijały się w jego zmęczonych oczach. Szukał spokoju na uboczu, z dala od szumu miasta, próbując odkupić winy, które ważyły na jego sumieniu, choć nikt nie wiedział dokładnie, jakie to winy. Jego milczenie było cięższe niż słowa, pełne niewypowiedzianych historii, smutku, refleksji.