Pitułej Jagoda

Pitułej Jagoda była osobą, którą wszyscy mieli wrażenie, że już kiedyś spotkali, chociaż nikt nie potrafił sobie przypomnieć okoliczności. Jej obecność przypominała zapach deszczu na gorącym chodniku, znajomy i ulotny, niemożliwy do zatrzymania na dłużej. Ludzie często marszczyli czoło na jej widok, szeptali do siebie w zamyśleniu, bezskutecznie próbując umiejscowić jej twarz w swojej pamięci. Pitułej Jagoda poruszała się przez życie na skraju cudzych wspomnień, cicha i niewidzialna, pozostając ledwie przypisem w biografiach innych.