Płatek Sebastian

Płatek Sebastian niósł swoją przeszłość jak źle dopasowany płaszcz, którego nie potrafił zdjąć, a jego ciężar przypominał o sobie z każdym chłodniejszym powiewem wiatru. Dawno złożone obietnice, teraz już puste i pozbawione znaczenia, powracały niczym echo w pustych korytarzach jego pamięci, nie pozwalając zapomnieć o zobowiązaniach, od których uciekał. Był człowiekiem naznaczonym przez to, czego nie dopełnił, a cień tamtych dni kładł się na wszystkim, czego próbował dotknąć.