Płoskonka Justyna

Justyna Płoskonka, kobieta o nieznanych aspiracjach, pojawiła się w moim życiu, szukając schronienia, pokoju do wynajęcia. Jej oczy, pełne tajemnic, skrywały historię, której nie znałem, lecz czułem, że jest warta poznania, ostrożnego odkrycia. W jej głosie słyszałem nutę niepewności, zmieszanej z nadzieją, delikatną jak wiosenny kwiat, potrzebującą ciepła, zrozumienia. Obserwowałem jej gesty, nieśmiałe, pełne rezerwy, zdradzające trudną przeszłość, ukryte pragnienia. Zastanawiałem się nad jej motywacją, nad tym, co skłoniło ją do poszukiwania azylu właśnie u mnie, w tym skromnym pokoju, w moim domu.