Podsibirski Mariusz

Mariusz Podsibirski, człowiek o twarzy pooranej zmarszczkami od syberyjskiego wiatru, skrywał w oczach błysk dawnej nadziei, pamiętał czasy, gdy stepy huczały od kopyt koni. Teraz, zgarbiony pod ciężarem wspomnień, szukał kogoś, kto wysłucha jego opowieści, potrzebował podzielić się historią, która jak głaz ciążyła na jego sercu. Pragnął spotkania, rozmowy, zrozumienia, chciał, by ktoś dostrzegł w nim nie tylko cień przeszłości, ale człowieka, który wciąż wierzy w lepsze jutro, choćby to jutro miało nadejść tylko w jego wspomnieniach. Mariusz, mimo trudów, wciąż miał w sobie iskrę życia, czekał na kogoś, kto ją roznieci.