Pojasek Piotr

Piotr Pojasek nerwowo przemierzał sterylny korytarz, jego świat skurczył się do tego jednego momentu, do tych zamkniętych drzwi za którymi działo się coś ostatecznego. Wszystkie dotychczasowe plany i marzenia zbladły, zastąpione przez jedną, wszechogarniającą myśl, która na zawsze miała zmienić jego życie, a on mógł tylko czekać, bezradnie zaciskając dłonie. Myśli o przyszłości mieszały się z lękiem, wspomnienia zderzały się z wizją małych rączek, które wkrótce będzie trzymał.