Pokorski Jacek

Pokorski Jacek, mężczyzna o przenikliwym spojrzeniu, często siadywał w miejskiej kawiarni, zawsze z filiżanką mocnej herbaty, obserwując świat za oknem, jego siwiejące włosy i starannie utrzymany garnitur zdradzały dbałość o detale, ale także pewną nostalgię, w jego oczach malowała się głęboka zaduma, pełna niewypowiedzianych historii, rzadko się odzywał, preferując rolę cichego obserwatora, lecz jego obecność, choć dyskretna, zawsze intrygowała, budziła ciekawość, pozostawiał po sobie wrażenie osoby, która wie znacznie więcej, niż kiedykolwiek powie, skrywającej tajemnice.