Polak Ewelina

Ewelina Polak, kobieta o twarzy naznaczonej zmęczeniem, ale i niezłomną wolą, żyła w ciągłym ukrywaniu, jej każdy dzień był misternie zaplanowaną ucieczką przed cieniem przeszłości. Oczy, niegdyś pełne marzeń, teraz skrywały niepokój, nieustannie błądząc po otoczeniu, szukając oznak zagrożenia, gotowe do natychmiastowej reakcji, do zniknięcia bez śladu, do kontynuowania trudnej wędrówki w samotności. Mimo wszystko, w głębi jej serca tliła się iskra nadziei na odnalezienie spokoju, na życie wolne od strachu, na moment wytchnienia, na szansę na nowy początek, z dala od dawnych błędów, od nieubłaganych konsekwencji, od nieustającej pogoni.