Polewczyński Przemy

Przemy Polewczyński, postać nietuzinkowa, emanował aurą tajemniczości, jego spojrzenie skrywało wiele historii, nie zawsze radosnych. Intrygował swą powściągliwością, rzadko zdradzał emocje, ukrywał je za maską obojętności. Otaczał go nimb niedostępności, jednak ci, którzy go znali bliżej, dostrzegali wrażliwość, ukrytą pod grubą warstwą doświadczeń. Fascynowała go sztuka, szczególnie malarstwo, w którym odnajdywał ukojenie, wyrażał to, czego nie potrafił powiedzieć wprost, tworzył światy pełne symboli, metafor, niedopowiedzeń. Był obserwatorem, notował w pamięci drobne gesty, mimikę twarzy, niuanse rozmów, tworząc w głowie portrety ludzi, sytuacji, zdarzeń.