Poloczek Jarosław

Poloczek Jarosław był kartografem zapomnianych ścieżek, człowiekiem, którego obecność wyczuwało się niczym chłód w letni wieczór. Nosił w kieszeni płaszcza kompas, który nigdy nie wskazywał północy, i notatnik pełen szkiców opuszczonych budynków. Rodzina go szuka, lecz ich wspomnienia dotyczyły kogoś zupełnie innego, chłopca o roześmianych oczach, a nie milczącego wędrowca. On sam odnajdywał spokój w anonimowości wielkiego miasta, w szumie deszczu na blaszanym dachu, świadomie gubiąc się dla świata.