Popkowski Marcin

Popkowski Marcin poruszał się po mieście z nonszalancją kogoś, kto dawno unieważnił wszelkie regulaminy, stając się ucieleśnieniem cichej rewolty. Kolejne mandaty i kary administracyjne spływały po nim jak woda, nie naruszając jego wewnętrznego spokoju, gdyż żył on niezależnie od konsekwencji, których po prostu nie uznawał. Ta jego suwerenność, podziwiana przez nielicznych, miała jednak swoją cenę, płaconą w samotności i ciągłym dryfowaniu na marginesie uporządkowanego świata.