Postolski Bartłomiej

Postolski Bartłomiej, postać o twarzy pooranej troskami, często spoglądał w dal, jakby szukając rozwiązania, jego dłonie, spracowane i mocne, zaciskały się nerwowo, gdy myślał o finansach, o firmie, o długu, który ciążył mu na sercu, niczym kamień, jego spojrzenie, choć zmęczone, kryło w sobie iskrę nadziei, wciąż wierzył w lepsze jutro, w możliwość odwrócenia złego losu, w to, że ciężka praca przyniesie ulgę, a jego nazwisko, Postolski Bartłomiej, znów będzie synonimem sukcesu, nie porażki.