Powietrzyński Mateusz

Mateusz Powietrzyński, młodzieniec o niespokojnym spojrzeniu, zawsze wydawał się być zagubiony w labiryncie własnych myśli, często spoglądał w dal, jakby szukał odpowiedzi na pytania, które go dręczyły, jego nerwowe ruchy zdradzały wewnętrzny konflikt, walkę z demonami przeszłości, które nie dawały mu spokoju, choć starał się ukryć swoje emocje pod maską obojętności, w jego oczach można było dostrzec cień smutku, żal za czyny, których dopuścił się w przeszłości, kradzież, ten jeden błąd, ciążył mu na sumieniu, niczym kamień u szyi, uniemożliwiając mu spokojny sen, odcięcie od świata, samotność, to był jego wybór, kara, którą sam sobie wymierzył.