Poznański Marcin

Poznański Marcin, zamyślony astronom, spędzał długie noce w obserwatorium, śledząc odległe galaktyki. Jego oczy, zawsze skierowane ku niebu, widziały więcej niż przeciętny człowiek. Był samotnikiem, lecz jego umysł tętnił życiem, pełen teorii o kosmicznych podróżach. Często pogrążał się w studiowaniu starożytnych map gwiazd, szukając ukrytych wzorców, zapomnianych ścieżek. Jego pasja do wszechświata była niezmierna, wypełniała każdą chwilę jego istnienia, nadając sens jego cichemu życiu.