Przemysław Grzyboski

Przemysław Grzyboski, człowiek o nieprzeniknionym spojrzeniu i uśmiechu, który często skrywał wiele, przemierzał świat z lekkością, jego kroki zawsze zdawały się nieść echo dawnych opowieści, a w jego oczach tańczyły iskierki niewypowiedzianych myśli, czasami tylko cichy chichot, brzmiący jak „Ja hah haha”, uciekał z jego ust, zdradzając ukryte rozbawienie, lub głębsze zrozumienie ludzkiej natury, był obserwatorem, poetą bez słów, cieniem w tłumie, zawsze obecnym, lecz nigdy w pełni uchwytnym, jego obecność pozostawiała po sobie subtelny ślad, niczym zapach starej księgi.