Przybyłowicz Bartosz

Przybyłowicz Bartosz był człowiekiem, którego słowa miały wagę piórka, a obietnice termin ważności porannej mgły. Pamięć miał wybiórczą, szczególnie w kwestiach dawnych zobowiązań, które zbywał z nonszalanckim uśmiechem, jakby były tylko nieważnym wspomnieniem. W towarzystwie roztaczał aurę niewzruszonej pewności, z łatwością zaciągając kredyt zaufania, którego nigdy nie zamierzał spłacić w całości. Jego życie było misterną konstrukcją opartą na cudzych nadziejach, wiecznie odkładaną na później spłatą moralnego długu.